Karolien Hamers – Migraties
Karolien Hamers (Genk, 1982) is primair een in situ kunstenares die voornamelijk installaties maakt. Zij woont en werkt in de Afrikaanse buurt van Antwerpen, vlak bij het centraal station. Geboren en getogen in Belgisch Limburg, volgde Karolien na een opleiding tot theaterkostuumontwerper, de opleiding tot beeldhouwer aan de koninklijke academie voor schone kunsten te Antwerpen.
Fascinatie voor migratie
Ze was altijd al gefascineerd door het concept ‘migratie’, niet zozeer als een politiek te duiden fenomeen maar als een constante in de natuur die zowel op gaat voor mens als voor dier. Eeuwige, circulaire, evoluerende bewegingen kortom. Dit voerde zij door tot het punt dat haar huidige werken zich aanpassen in tijd en ruimte en nu dus zelf migratoire entiteiten zijn geworden. Haar werken zijn modulair opgebouwd en spelen met vlakken en dimensies in steeds veranderende constellaties, migrerend en zich aanpassend van ruimte naar ruimte. Haar steeds abstractere beeldhouwwerken/ installaties ontstaan dan ook mede onder invloed van de ruimtes waarin ze zich bevinden. Ze refereren hierbij aan eerdere werken en verhouden zich tot elkaar als migratoire adaptaties.
Karolien over het thema ‘migratie’
De zeer complexe thematiek rond migratie wordt in mijn werk niet hedendaags politiek ondervraagd, noch geïllustreerd. Huidige vormen van migratie worden in mijn werk beschouwd als deel van een eeuwigdurend proces.
Van beeldhouwwerk naar installatie
Vanuit de tamelijk klassieke vorming die zij onderging aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten te Antwerpen ontwikkelde zij zich aanvankelijk in een figuratieve richting. Beeldhouwen kwam op haar vanuit deze vorming in eerste instantie over als iets tamelijk monolithisch en dwingends. Zij begon dit al snel te bevragen door om te schakelen naar een meer ruimtelijke, lichtere manier van werken in installaties die spelen met vlakken en dimensies.
Van zintuigelijk naar abstract
Daarnaast schakelde zij over van materialen die haar thematiek zintuigelijk op kunnen roepen zoals: kalk, teer, paardenhuiden, gravel, cement en staal naar eenvoudigere materialen die meer aansluiten bij het hogere abstractieniveau, de afstand die haar huidige manier van werken geeft tot de thematiek. In haar huidige werk werkt zij met “povere” materialen als: hout, karton, tape en touw, beschilderd met acrylverf, Chinese inkt en potlood. Haar driedimensionale werken die ruimtes schijnbaar reduceren tot vlakken door gebruik te maken van de wanden, vloeren en plafonds als drager van het werk, verwerkt zij vervolgens vaak ook tot foto’s die het werk geheel tot een begrensd vlak met een grafische kwaliteit reduceren. Deze foto’s drukt ze af op houten panelen of op geborsteld aluminium.
Naar een migrerend werk
Al vroeg begon Karolien haar werk te demonteren tot modules die zij steeds opnieuw reconstrueert tot installaties die zich aanpassen aan de nieuwe lokatie.
Karolien zelf hierover:
Hoewel de installatie steeds wordt ontmanteld en zich nooit tot een definitieve vorm ontwikkelt, is er toch geen sprake van vernietiging van het werk. Het krijgt enkel telkens een nieuwe samenhang en daardoor een andere vorm en soms betekenis. Samenvoegingen van modules die ontstaan in een ruimte tijdens de opbouw worden in dat nieuw samengestelde geheel terug gebruikt in een volgende ruimte.
In die zin is mijn werk een reizend (archief)project. Een verzameling modulaire veranderingen onder invloed van alle ruimten waar het deel van uit maakte. Elke nieuwe vorm van het project archiveert de vorige constellatie ervan. Op die manier krijgt het een oneindig karakter. Ik ben niet op zoek naar een definitieve of ultieme eindfase. Je kan dit als metafoor zien voor mijn thematiek.
Installatie op lokatie
Ben je geïnteresseerd geraakt in het werk van Karolien? Bekijk dan hier een overzicht van werken van Karolien Hamers bij Apunto. Karolien biedt op dit moment meerdere werken via Apunto aan waaronder ook een aantal modules uit installaties. Bij een van de modules: “1,2,3,4,5,6,7,… (Laat maar Vallen)” biedt zij de unieke mogelijkheid aan om de module na aanschaf op lokatie tot een nieuwe installatie te verwerken.
Evolutie
Karolien Hamers maakte aanvankelijk zeer figuratief werk zoals haar levensgrote neushoorn ‘Lowlands’ uit 2005. Maar na verloop van tijd is zij steeds abstracter gaan werken zoals geïllustreerd in de werken: “Woold, chalk, skin”, een installatie uit 2007 in paardenhuiden, gravel, cement, hout, klei en staaldraad en de installatie “Dakota” uit 2016 in tape, karton, hout, acrylverf en inkt.