Interview met Ramón Gieling: hij is iemand die het naar eigen zeggen nooit druk heeft: ‘Ongeduld maakt dat je vaak tijd over hebt,’ zegt hij. Deze totaal-kunstenaar, kortgeleden nog gevierd met een vertoning van zijn films en een aantal werken uit andere disciplines van zijn multidisciplinaire oeuvre in het filmmuseum Eye, beweegt zich van het ene project naar het andere. Zijn film Sisyphus at work is nog maar net voltooid, of onmerkbaar is de maker alweer over de helft van twee nieuwe films: Paul Blanca, deze film redt je leven, en L’Amour / La Mort  en alweer begonnen aan het schrijven van een derde: Moesson Hotel. We treffen hem in de voorbereidingen van L’Amour / La Mort.

Ferenc Gögös gebruikte in zijn schilderijen en houtsneden vaak een combinatie van terugkerende grafische symbolen of karakters, een soort vaste hiërogliefen bijna, en Hongaarse teksten die het geheel een mysterieus aura verschaffen. Gögös moet zich hier bewust van zijn geweest, wat hem er toe heeft bewogen om voor een publiek wat interesse heeft in het ontrafelen van de betekenissen in zijn werk, een soort sleutels te vervaardigen in de vorm van tabellen met terugkerende symbolen en woorden in het Hongaars die corresponderen met elkaar. Een soort steen van Rosetta, of Diskos van Phaistos voor wie in zijn werk is geïnteresseerd.

Of hij nu Spinoza schildert of Samuel Beckett, Edgar Allan Poe of Sjostakovitsj: het zijn allemaal mensen waar Verkerk iets mee heeft of die hij bewondert: ze raken een persoonlijke snaar bij hem. Het zijn vaak mannen (een enkele vrouw daargelaten) die naast bewondering ook mededogen opwekken door de kleinere of grotere vlekjes aan hun persoonlijkheid zoals alcoholisme of andere zwakheden. Toch ziet hij ze meer als held dan als underdog, maar wel als "helden van de wanhoop". Lezen van biografieën is voor Emo Verkerk zoiets als je de hoofdpersoon eigen maken. En dat doet hij met alle middelen, waaronder schilderen.

Karolien Hamers (Genk, 1982) is primair een in situ kunstenares die voornamelijk installaties maakt. Zij woont en werkt in de Afrikaanse buurt van Antwerpen, vlak bij het centraal station. Geboren en getogen in Belgisch Limburg, volgde Karolien na een opleiding tot theaterkostuumontwerper, de opleiding tot beeldhouwer aan de koninklijke academie voor schone kunsten te Antwerpen. Zij raakte al snel gefascineerd door het thema 'migratie', niet zozeer als een politiek te duiden fenomeen maar als een constante in de natuur die zowel op gaat voor mens als voor dier. Lees hier meer over de ontwikkeling van dit thema in haar werk.

Rob Scholte (1958) studeerde o.a. aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam. In de jaren tachtig en negentig maakt hij furore in de roerige scene die later beschreven zou worden in Gimmick! Zijn werk kenmerkt zich door een postmodernistische aanpak rondom de thema's: media, geld en macht. Hij gaat daarbij te werk als een zeventiende eeuwse meester die samen met een groot aantal assistenten werken produceert rond soms banale onderwerpen in een hyperrealistische stijl en is tevens een mediapersoonlijkheid. Achterliggend stelt hij de kunstenaarsmythe aan de kaak van generaties kunstenaars voor hem die eenzaam op zolderkamertjes uiting gaven aan hun diepste innerlijke zielenroerselen in een steeds herhaalde stijl. Volgens Scholte is authenticiteit een illusie en is niets uniek.

Gerti Bierenbroodspot is naar eigen zeggen een "tijdreiziger" die uit op archeologische locaties verzamelde schetsen en rubbings, thuis in haar atelier in Amsterdam een mythische droomwereld vervaardigt die gestalte aanneemt in soms monumentale schilderijen en sculpturen. Wat drijft deze kunstenares en avonturier op leeftijd?