Natasja Kensmil
Natasja Kensmil (Amsterdam, 1973) woont en werkt in Amsterdam waar zij ook een opleiding genoot aan de Gerrit rietveld Academie (1992-1996) en De Ateliers Amsterdam (1996-1998). Zij schildert, tekent en maakt beelden.
Natasja is vooral bekend geworden met schilderijen gebaseerd op portretten van Amsterdamse patriciërs en regentessen die in haar versie zijn verrijkt met- en ingebed in een context van slavernij en imperialisme in het beeld.
Zij schildert in een duistere realistische stijl met dikke lagen donkere verf die zwart benaderen, maar samengesteld zijn uit andere kleuren.
Dit – en ander werk van haar is veelvuldig bekroond met onder andere de Jeanne Oosting Prijs (2023), Johannes Vermeerprijs (2021), Philip Morris Kunstprijs (2002), Wolvecampprijs (2002), Buning Brongers Prijs (1998) en de Koninklijke Prijs voor Vrije Schilderkunst (1998).
Natasja werkt samen met andere bekende kunstenaars waaronder Marlene Dumas en haar werk is veelvuldig onderwerp van publicaties door bekende curatoren en critici zoals Rudy Fuchs.
Haar werk is tentoongesteld internationaal tentoongesteld in onder andere de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, Italië, België, Rusland, Duitsland en Zuid Afrika.
Zij had solo exposities bij internationaal bekende galeries en musea, waaronder het Stedelijk museum Amsterdam, De Hermitage Amsterdam, Centraal Museum Utrecht, Museum De Fundatie Zwolle, Van Abbe Museum Eindhoven, Stedelijk Museum Schiedam, het Koninklijk Paleis op de Dam en het Rijksmuseum Amsterdam.
Haar werk is opgenomen in belangrijke collecties zoals: Van Abbemuseum, ABN AMRO Collection, AKZO Nobel Collection, Centraal Museum, Centro per l’ Arte Contemporanea Luigi Pecci, Prato (IT), Fries Museum Leeuwarden, Kunstmuseum den Haag, De Nederlandsche Bank, Rachofsky Collection / Dallas Museum of Art (VS) en The Rubell Family Collection, Miami (VS).
