Nieuwe Figuratie
Na de Tweede Wereldoorlog voelden heel wat kunstenaars de noodzaak afstand te doen van gevestigde opvattingen omtrent figuratie en expressionisme. Aanvankelijk domineerde de abstractie. Als reactie hierop ontstonden verschillende nieuwe stromingen. In de jaren ’60 en ’70 creëerden enkele schilders een van die nieuwe visies en ontstond de Nieuwe Figuratie die een combinatie van figuratieve en abstracte elementen omvatte, waarbij een spanning ontstond tussen het platte vlak en de illusie van ruimte. Fel kleurgebruik, scherpe contouren en popart elementen speelden daarbij een rol.
Een belangrijke figuur in de Nieuwe Figuratie in de lage landen is de Vlaming Roger Raveel (1921-2013). Een voorbeeld van de innovaties die hij toepaste in zijn schilderijen is het inbrengen van witte vlakken in het schilderij, om aanwezigheid te manifesteren door afwezigheid als creatief element.
Andere nieuwe zaken betroffen de inbreng van triviale niet-gepoëtiseerde elementen en uitbeeldingen. Het integreren van voorwerpen, zelfs levende wezens en het picturaal tegen elkaar uitspelen van natuur en cultuur. Er werd bijvoorbeeld ook veel met silhouetten gewerkt.
Het aanbrengen van spiegels in het schilderij is ook zo’n voorbeeld: dit bracht niet alleen een ruimtelijke werking teweeg maar ook een assimilatie van de toeschouwer in het artistieke werk.
Nieuwe Figuratie in de lage landen
Andere belangrijke vertegenwoordigers zijn: Hans Ebeling Koning, Alphons Freymuth, Pjeroo Roobjee, Reinier Lucassen, Feiko Wiersma, Paul de Lussanet, Jacques van Alphen en Sipke Huismans, Etienne Elias, Raoul De Keyser, Ivan Theys, Reinier Lucassen, Pieter Holstein, Henri Dorchy en Aad Berlijn.
Neo figuratie internationaal
Neo-figuratieve kunst is een verzamelterm die verwijst naar de heropleving van figuratieve kunst in Amerika en Europa in de jaren ’60 die plaatsvond ten tijde van een kritieke periode van sociale en politieke onrust.
Tot deze internationale stroming behoren onder andere Richard Lindner (Verenigde Staten); Stanco Skiczuk (Roemenië); H.A.P. Grieshaber (1909-1981) en Horst Antes, Dieter Krieg en Heinz Schanz (Duitsland); Franz Ringel en Peter Pongratz (oostenrijk); R.B. Kitaj gebruikte in de jaren ’70 de term ‘School of London’ voor een aantal figuratieve kunstenaars zoals: Francis Bacon en Lucian Freud (Verenigd Koninkrijk) die ook geassocieerd zijn met deze richting in de schilderkunst.
