Jan Schoonhoven
Jan Schoonhoven (1914-1994), geboren te Delft, volgde van 1930 tot 1935 een opleiding aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunst, Den Haag. Begin jaren zestig vormde Schoonhoven samen met Armando, Jan Henderikse, Herman de Vries en Henk Peeters de ‘Nul-groep’. Schoonhoven is vooral bekend geworden met zijn minimalistische witte reliëfs gemaakt van karton en papier marché die nu voor tonnen geveild worden bij veilinghuizen zoals Sotheby’s en Christie’s.
Van 1946 tot 1979 werkte Schoonhoven bij de Centrale Afdeling Gebouwen van de PTT. In zijn vrije uurtjes werkte hij aan zijn kunst. In 1967 wordt zijn werk bekroond met o.a. een gouden medaille op de Biënnale van Sao Paulo waarna zijn internationale opmars niet meer te stuiten is. Hij wordt sindsdien beschouwd als één van de belangrijkste Nederlandse kunstenaars van de 20ste eeuw. Zijn werk is van invloed op een hele generatie kunstenaars. Ook vandaag de dag zijn er nog vele epigonen van Schoonhoven actief. Dit alles veranderde weinig aan de bescheiden levensstijl van de kunstenaar die gewoon op kantoor bleef verschijnen.
Het werk van Jan Schoonhoven is veelvuldig tentoongesteld in binnen- en buitenland.
Zijn werk is opgenomen in een groot aantal vooraanstaande collecties, waaronder in die van het Stedelijk Museum Amsterdam, het Museum Boijmans van Beuningen, Rotterdam, het Gemeentemuseum Den Haag en het Van Abbemuseum in Eindhoven. Maar ook in de collecties van: The Museum of Modern Art (MoMA), New York, The Art Institute Chicago, Tate Gallery London, Centre Georges Pompidou Paris, Neue Nationalgalerie Berlin, Kunsthalle Hamburg, Museum Ludwig Köln, Louisiana Museum of Modern Art, Moderna Museet Stockholm en Helsinki Art Museum, etc. etc.
Hij won een zilveren en gouden medaille op de Biënnale van Sao Paulo. Tevens won hij in 1984 de David Röell Prijs.
