Nul-beweging (Zero)
Rond 1960 sloot een aantal Nederlandse kunstenaars (Armando, Jan Henderikse, Henk Peeters, Jan Schoonhoven en Herman de Vries) dat daarvoor werkte onder de naam De Informele Groep (van 1958 tot 1960 met Kees van Bohemen, zonder Herman de Vries) zich aan bij Zero en noemde zich voortaan “Nul”. Dit groeide uit tot een van de meest invloedrijke naoorlogse kunstbewegingen. Wat de Nul-beweging vooral wilde was het verwerpen van de elitaire aard van kunstvormen zoals schilderen, op dat moment vooral vertegenwoordigd door het Abstract Expressionisme met al zijn emotie en andere vormen van informele schilderkunst. Zij wilden voortaan “anti-schilderkunstige” kunst maken op basis van voor iedereen toegankelijke maar toch geliefde industriële wegwerpartikelen en “objets trouvés” leidend tot conceptuele en vaak minimalistische kunstuitingen. De Nul-beweging was internationaal verbonden met de Zero beweging die in 1958 in Düsseldorf was opgericht door Heinz Mack en Otto Piene en waarbij ook Günther Uecker, Lucio Fontana, Bernard Aubertin en anderen zich aan zouden sluiten.
Lees meer over de Nulbeweging ->
