Jan Bollaert
Jan Bollaert (Deurne, België, 1958), de ‘Antwerpse Andy Warhol’ is een bekende Vlaamse kunstenaar die realistische Neo-Pop Art schilderijen maakt naast (soms zeer grote) objecten in keramiek en assemblages. Na een korte loopbaan als accountant, besloot Bollaert zich te herscholen tot graficus en later vrij kunstenaar. Een beroep dat hij sinds 1994 fulltime beoefent met groot succes. De schilderkunst was duidelijk een bevrijding voor hem. Hij volgde daartoe een opleiding aan de academie in Mortsel en vervolgens aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen (1985-1989).
Kenmerkend voor Bollaert zijn vooral zijn grote schilderijen in olieverf op doek waarin hij een nostalgische wereld van jaren ’50 Hollywood glamour oproept met iconen zoals Marilyn Monroe, Audrey Hepburn of Cary Grant, die hij vervolgens combineert met elementen die daar niets mee te maken lijken te hebben zoals vervreemdende Aziatische reclame-uitingen, cartoon helden, robots, superhelden, consumptieartikelen of overdreven bloemenzeeën. Bollaert gaat daarbij als volgt te werk: hij zet de voorstelling in zwart-wit op en kleurt deze vervolgens met verschillende transparante verflagen in zodat het geheel oogt als een foto in een glossy magazine. Het hier uit voortvloeiende beeld is naast nostalgisch en romantisch tegelijkertijd humorvol en vervreemdend en uitgevoerd in een hyperrealistische techniek.
Hij maakt ook ander werk dat hij assembleert uit verschillende elementen met eigen toevoegingen. Hij beschildert oude tijdschriften (uit de jaren ’50 en ’60, het interbellum en het einde van de 19de eeuw) maar ook oude boeken en documenten en brengt er vervolgens een eigen sculptuur van metaal op aan. Het geheel presenteert hij vervolgens in eigen lijsten van verwrongen metaal.
In zijn keramisch werk houdt hij van een zekere schaal met enorm uitvergrote vogelschedels bijvoorbeeld.
Bollaert over zijn eigen werk:
“Primair is de sfeer die het werk uitstraalt. Er liggen geen rationele of conceptuele overpeinzingen aan ten grondslag. Alle associaties zijn louter intuïtief en elke mogelijke symboliek die het werk bevat is niet-intentioneel”.
Bollaert over Pop-art:
“Het is de enige kunstvorm die een relatie legt tussen kunst en het gewone maatschappelijke leven. Het verheft banaliteit tot kunst. Het verheft de mens uit de ondraaglijke lichtheid van het bestaan.”
Bollaert ziet zijn kunst nadrukkelijk niet als een poging de hoogtepunten van de Pop-art te evenaren en dus niet als een retro-stijl. Integendeel ziet hij zijn werk als post-conceptueel en daarmee hedendaags. Zijn werk wil op geen enkele manier pretentieus of cerebraal zijn maar richt zich juist op het oproepen van positieve emoties op een directe wijze. Dat mag ook best een beetje kitscherig of ‘camp’ zijn. Het werk beoogt niet narratief te zijn maar eerder poëtisch.
Na zijn eerste succesvolle expositie in 1994 in een designwinkel in Antwerpen heeft Bollaert nooit meer omgekeken naar zijn voormalige bestaan als accountant en reclamemaker en leeft hij permanent in zijn ‘nostalgie naar een denkbeeldig verleden’ als succesvol kunstenaar.
Jan Bollaert is al meer dan 25 jaar te zien in talrijke internationale galeries, instellingen en tentoonstellingen. Onder andere in steden als: New York, Miami, Seattle, Amsterdam, Rotterdam, Brussel, Parijs en natuurlijk Antwerpen.