nieuws

Of hij nu Spinoza schildert of Samuel Beckett, Edgar Allan Poe of Sjostakovitsj: het zijn allemaal mensen waar Verkerk iets mee heeft of die hij bewondert: ze raken een persoonlijke snaar bij hem. Het zijn vaak mannen (een enkele vrouw daargelaten) die naast bewondering ook mededogen opwekken door de kleinere of grotere vlekjes aan hun persoonlijkheid zoals alcoholisme of andere zwakheden. Toch ziet hij ze meer als held dan als underdog, maar wel als "helden van de wanhoop". Lezen van biografieën is voor Emo Verkerk zoiets als je de hoofdpersoon eigen maken. En dat doet hij met alle middelen, waaronder schilderen.

Karolien Hamers (Genk, 1982) is primair een in situ kunstenares die voornamelijk installaties maakt. Zij woont en werkt in de Afrikaanse buurt van Antwerpen, vlak bij het centraal station. Geboren en getogen in Belgisch Limburg, volgde Karolien na een opleiding tot theaterkostuumontwerper, de opleiding tot beeldhouwer aan de koninklijke academie voor schone kunsten te Antwerpen. Zij raakte al snel gefascineerd door het thema 'migratie', niet zozeer als een politiek te duiden fenomeen maar als een constante in de natuur die zowel op gaat voor mens als voor dier. Lees hier meer over de ontwikkeling van dit thema in haar werk.

Rob Scholte (1958) studeerde o.a. aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam. In de jaren tachtig en negentig maakt hij furore in de roerige scene die later beschreven zou worden in Gimmick! Zijn werk kenmerkt zich door een postmodernistische aanpak rondom de thema's: media, geld en macht. Hij gaat daarbij te werk als een zeventiende eeuwse meester die samen met een groot aantal assistenten werken produceert rond soms banale onderwerpen in een hyperrealistische stijl en is tevens een mediapersoonlijkheid. Achterliggend stelt hij de kunstenaarsmythe aan de kaak van generaties kunstenaars voor hem die eenzaam op zolderkamertjes uiting gaven aan hun diepste innerlijke zielenroerselen in een steeds herhaalde stijl. Volgens Scholte is authenticiteit een illusie en is niets uniek.

Gerti Bierenbroodspot is naar eigen zeggen een "tijdreiziger" die uit op archeologische locaties verzamelde schetsen en rubbings, thuis in haar atelier in Amsterdam een mythische droomwereld vervaardigt die gestalte aanneemt in soms monumentale schilderijen en sculpturen. Wat drijft deze kunstenares en avonturier op leeftijd?

Sinds 1958 werkt Klaas Gubbels in een voormalig koetshuis in de bossen rondom Arnhem. Hij huurde het ooit voor 1 gulden in de maand van de boswachter en is er altijd gebleven. In 1978 tekende hij voor het eerst zijn koffiekan, of "koffieketel" zoals hij ze zelf graag noemt. Sindsdien heeft hij er duizenden uitgevoerd als tekening, schilderij, beeld of monument in de openbare ruimte. Van piepklein tot zes meter hoog. Soms schildert hij ze in twintig minuten, soms is hij er maanden mee bezig. Onvermoeibaar. Iedere dag gaat hij naar zijn atelier en werkt hij aan zijn schilderijen ook nu hij dik in de tachtig is. Het is een routine die hij met passie blijft volhouden tot het bittere einde.

Henk Peeters (1925 - 2013) is vooral bekend geworden als een van de vier leden van de Nederlandse Nul-beweging (samen met Armando, Jan Henderikse en Jan Schoonhoven) en als de internationale woordvoerder en organisator die de Nul-beweging (1960 - 1965) in contact bracht met de internationale kunstenaars overal ter wereld die zich verbonden met de van oorsprong Duitse Zero groep. Onvermoeibaar was hij in de jaren zestig in de weer om tentoonstellingen te organiseren waar internationale Zero kunstenaars aan deelnamen die inmiddels vaak grote namen zijn zoals Yves Klein (Frankrijk), Piero Manzoni (Italie), Jayoi Kusama (Japan) en de oorspronkelijke Zero leden uit Duitsland:  Otto Piene, Ernst Mack en Günther Uecker.