Betekenis en achtergrond van de Nul-beweging
Rond 1957 riepen twee Duitse kunstenaars, Heinz Mack en Otto Piene op tot een nieuwe vorm van kunst. Deze oproep zou de basis vormen voor de internationale Zero beweging en uitte zich eerst in een manifest en een tijdschrift en een groep zonder leider of hiërarchie (ook gerepresenteerd in de cirkel van een Nul). Rond 1960 sloot een aantal Nederlandse kunstenaars (Armando, Jan Henderikse, Henk Peetersen, Jan Schoonhoven en Herman de Vries) zich aan bij Zero en noemde zich voortaan “Nul”.